maandag 15 maart 2010

Niets is veilig


En voor je het weet staat hij ineens zelf in zijn bed.. aan de tafel.. aan de bank. Niets is meer veilig!

woensdag 10 maart 2010

Creatieve beterschapswens


Iedereen bedankt voor de lieve reacties!
Maarreh.. we hebben een winner hoor! ;-)

dinsdag 9 maart 2010

Fred UIT het ziekenhuis!

Hoera, Fred is weer thuis! Foto van zijn longen zagen er goed uit, hij werd meteen ontslagen uit het ziekenhuis.

maandag 8 maart 2010

Fred in het ziekenhuis deel 7

Tijdens het schoonmaken van de wond heeft de verpleging per ongeluk de drain losgetrokken. De artsen (en Fred) waren hier uiteraard niet erg gelukkig mee. De dokters hebben besloten om de drain er nu helemaal maar uit te halen en dan maar afwachten.
Het kan nu dus 2 kanten op. Of het gaat helemaal goed, of het gaat niet goed. En in het laatste geval moet de drain weer in Freds long. En dat was de eerste keer al erg pijnlijk, dus dat heeft niet Fred zijn voorkeur.

Hopelijk gaat alles goed (daar gaan we maar even vanuit) en mag Fred snel naar huis.

Fred in het ziekenhuis deel 6 alweer

Er is een foto gemaakt van zijn longen en die zag er goed uit. Morgen wordt er een klem op zijn drain gezet en kijken de doktoren aan of ook dit goed gaat.
Fred is inmiddels een kamer opgeschoven en ligt nu bij iemand op de kamer zonder waanbeelden en drugsverleden. Dat is weer eens wat anders..

Fred in het ziekenhuis deel 5

De zuiging van de lucht om zijn long is uitgezet. Ze gaan dit aankijken en straks maken ze weer een foto van zijn long, om te kijken of dit goed blijft gaan.
Fred heeft nog steeds wel veel pijn en had ook wat koorts en hoge bloeddruk. Hij voelde zich niet top.

Wat ook erg vervelend is, is dat hij blijkbaar een abonnement heeft op kamergenoten die psychisch in de war zijn. Gister was er weer een man die erg in de war was en vannacht is er een verwarde vrouw op zijn kamer gebracht. Allen klanten van Parnassia. Fred heeft dus weer geen goede nachtrust gehad en heeft voor de zoveelste keer gevraagd of hij niet ergens anders kan liggen. Dat gaan ze hopelijk nu regelen.

zondag 7 maart 2010

Fred in het ziekenhuis deel 4

De zwerver/drugsverslaafde is gelukkig verplaatst. Hij heeft vannacht een paar keer schreeuwend zijn infusen eruit getrokken (de bloedspetters zaten overal!) en stond dan ineens naast Fred zijn bed. Als dat geen scene uit een horrorfilm is..

De longarts, alias Magnum, is vandaag langsgekomen en heeft gezegd dat de longfoto er goed uit zag. Fred zijn long is aan het openvouwen en de lucht erom heen is zo goed als weg. D.m.v. ademhalingsoefeningen kan Fred de long gaan rekken. Met een beetje geluk mag Fred dan dinsdag of woensdag al naar huis!

De dokter heeft wel gezegd dat het altijd een zwakke plek zal blijven en de kans op herhaling is 30 a 40%. Best veel dus.

Fred in het ziekenhuis deel 3

Vannacht heeft Fred niet erg best geslapen. Naast hem ligt een buitenlandse zwerver, die geen nederlands spreekt, maar zich niet stil houdt. Hij gilt om de haverklap om een zuster, trekt zijn infuus eruit en kreunt en steunt wat af.

Toen ik Fred vanochtend aan de telefoon had, had hij nog veel pijn. Het uitvouwen van de long is erg pijnlijk en ook de drain naar zijn long zit niet lekker. De slang is ongeveer een cm dik en zit tussen zijn ribben.

Vandaag zullen ze een foto maken van zijn long en hopelijk is die dan compleet uitgevouwen. Als dat het geval is, mag de drain eruit. En als de drain eruit is, moet zijn lichaam het gaatje in zijn long zelf dichtmaken. Als dat niet gebeurt gaan ze dat in het ziekenhuis doen. Hoe, geen idee. Daar denken we nog maar even niet over na.
Wanneer Fred naar huis mag, zal hij nog weken rustig aan moeten doen en mag hij voorlopig geen zware dingen tillen.


De uitleg aan Mason

zaterdag 6 maart 2010

Fred in het ziekenhuis deel 2

Vandaag even bij de zieke langs geweest en we kunnen constateren: morfine doet wonderen! De pijn is zo goed uit te houden. Over de long kunnen ze nu nog niets zeggen, maar morgen maken ze een foto en kunnen ze zien of de long aan het uitvouwen is.

Ik heb meerdere keren de vraag gekregen: "Hoe kan dat dan?"
Helaas kan het klappen van de long zomaar gebeuren. Het komt wel vaker voor bij lange slanke mannen, maar verder heeft hij niets raars gedaan wat dit zou kunnen veroorzaken. Gewoon pech dus.

Mason vond het ziekenhuis overigens geweldig. Hij is er een jaar geleden natuurlijk ook al geweest, maar toen kon hij nog niet zelf de slangen uit apparaten trekken.

Fred zal de tijd gaan doden met dit boek. 896 paginas.


Morgen meer nieuws..

Fred in het ziekenhuis

Gisterochtend om half 6 maakt Fred me wakker: "Ik voel me niet goed!" Sowieso schrik je je dan al helemaal kapot, maar hij voelde ook nog eens druk op zijn borst, pijn en was kortademig. Meteen dacht ik aan een hartaanval!
We belde de weekenddokter en die gaf aan dat het geen hartaanval was, omdat de pijn niet constant was. Hij mocht 2 paracetamols nemen en 'maar even rustig aan doen'. Fred ging rustig liggen en bewoog zich niet. Dan ging het wel.
Om 8 uur de dokter weer gebeld. Fred MOEST opstaan, want we moesten bij de dokter langskomen. Assisente en later de dokter raakte erg geirriteerd toen ik zei dat hij niet op KON staan. De pijn was te erg. Na een ruzie met de dokter over de telefoon, zou de dokter dan toch bij ons langskomen. Maar wel met heel veel tegenzin.

Fred ibuprofen gegeven en 2 uur later lukte het hem toch om op te staan. Dokter gebeld dat we er meteen aan kwamen. Hij luisterde met een stethoscoop op Freds rug en begon te lachen. "Nou nou, dat hoor je niet vaak". De assistente moest erbij komen en die moest ook luisteren. "Ja he, dat hoor je niet vaak he?".
"Inderdaad, dat hoor je niet vaak" beantwoorde de assistente.
Lichtelijk geirriteerd vroeg ik wat er aan de hand was, waarop de dokter zei, luister zelf ook maar eens.
Long links hoorde ik Fred ademen. Long rechts was het echter helemaal stil. Een ingeklapte long constateerde de dokter! Spontaan gebeurd.

We zijn voorzichtig naar het ziekenhuis geraced, waarbij er bij Fred een drain in zijn long werd gedaan. Dit was erg pijnlijk en helaas was de pijn ook niet meteen minder. Aangezien zijn long compleet was ingeklapt (blijkbaar kan hij ook minder inklappen) duurt het een tijdje voordat de long weer volledig ontplooit is.

Helaas moest hij ook nog van ziekenhuis wisselen, dus lag hij uiteindelijk pas om half 10 s avonds in zijn 'echte' bed. Gelukkig waren er 2 lieve zustertjes die voor hem gaan zorgen, zodat ik me minder zorgen hoef te maken.

Was wel flink schrikken dus!

Fred zijn ingeklapte long

Gelukkig kan hij nog lachen